จากขาสั้นเสื้อขาว สู่ขายาวเสื้อช็อป

ก่อนเข้าเรื่อง

ผมไม่แน่ใจว่าทุกคนรู้จัก “สายอาชีพ” ไหมครับ ไม่ได้หมายถึงอาชีพต่างๆในเกมส์ออนไลน์สมัยนี้นะครับ แต่หมายถึงหลักสูตรการเรียนการสอนที่เน้นวิชาเพื่อนำไปประกอบอาชีพมากกว่าวิชาสายสามัญ เช่น วิชาคณิตศาสตร์ สังคม ภาษา ประวัติศาสตร์ เคมี ฯลฯ น่ะครับ โดยวิชาของสายอาชีพ มักจะเป็นวิชาแนวช่างเพื่อเน้นในการประกอบอาชีพเมื่อเรียนจบไป เช่น ช่างยนต์ ช่างไฟฟ้า ช่างอิเล็กทรอนิกส์ ช่างกลโรงงาน ช่างสำรวจ ช่างสถาปัตยกรรม ช่างก่อสร้าง และอีกหลายๆช่าง รวมถึงวิชาสายการเงิน และบัญชี ก็จัดเป็นส่วนหนึ่งของสายอาชีพเช่นกันครับ

คนที่เลือกเรียนสายอาชีพสมัยก่อน มักจะเป็นคนที่มีความชอบในวิชาสายช่างสาขาใดสาขาหนึ่งและมีความต้องการจะประกอบสัมมาชีพด้วยการเป็นช่างในสาขานั้นๆ โดยคนที่เลือกเรียน “สายอาชีพ” นั้น เมื่อจบชั้นมัธยมต้นแล้ว จะเริ่มต้นด้วยการเรียน ปวช. (ประกาศนียบัตรวิชาชีพ) 3 ปี ต่อด้วย ปวส. (ประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง) อีก 2 ปี จากนั้นก็แล้วแต่บุญกรรมของแต่ละคนว่าจะไปต่อเส้นทางไหน บางคนอาจจะพอใจแค่วุฒิ ปวช. เพราะก็ถือว่ามีวิชาชีพติดตัวระดับหนึ่ง สามารถทำงานหาเลี้ยงตัวเองได้ สั่งสมประสบการณ์ไปก็ค่อยๆไต่เต้าไปเป็นหัวหน้าช่างระดับสูงๆขึ้นไป ส่วนบางคนก็เลือกจบวุฒิ ปวส. เพราะแน่นอนว่าวุฒิสูงกว่าก็ย่อมได้เงินดีกว่า และตำแหน่งก็ (อาจจะ) สูงกว่าด้วย และบางคนก็เลือกเรียนต่อในระดับมหาวิทยาลัยเพื่อให้เรียนจบมาเป็นเป็นวิศวกร เพื่อให้มีงานรองรับมากขึ้น ระดับเงินเดือนเริ่มต้นสูงขึ้น รวมถึงความรับผิดชอบที่สูงตามมาเป็นเงาตามตัว

ส่วน “สายสามัญ” เมื่อเรียนจบชั้นมัธยมต้นแล้ว ก็ต่อมัธยมปลาย เมื่อจบแล้ว สมัยที่ผมเรียนส่วนมากก็ต้อง Entrance เพื่อเรียนต่อในระดับมหาวิทยาลัย ส่วนจะเลือกเรียนคณะไหน ก็แล้วแต่ความถนัด สายวิทย์ สายศิลป์ และอื่นๆ รายละเอียดปลีกย่อยเป็นอย่างไรใครอยากรู้คงต้องรบกวนไปหาข้อมูลเพิ่มเติมเอง ต้องขออภัยที่มีข้อมูลน้อย ก็ผมไม่ได้เรียนสายสามัญนี่ครับ

สำหรับเรื่องที่ผมกำลังจะเล่านี้ ส่วนหนึ่งเป็นประสบการณ์ทั้งทางตรงและทางอ้อมของผมเองเมื่อประมาณ 25-30 ปีที่แล้ว เป็นช่วงที่ผมเรียนจบมัธยมต้นแล้วเลือกเรียน “สายอาชีพ” แทนที่จะเป็น “สายสามัญ” ในสมัยผมนั้นการเรียนสายอาชีพนั้นหมายถึงการเรียนที่วิทยาลัยเทคนิค วิทยาลัยอาชีวศึกษาที่มีตั้งตามภูมิภาคต่างๆของประเทศไทยน่ะนะครับ อย่างไรก็ตาม เรื่องที่จะเล่านี้ไม่ได้มีจุดประสงค์ให้เกิดการเปรียบเทียบระหว่างการเรียนสายสามัญและสายอาชีพ ไม่ได้หมายความว่าการเรียนสายอาชีพจะดีกว่าสายสามัญ และในทางกลับกัน ผมก็ไม่ได้บอกว่าสายอาชีพด้อยกว่าสายสามัญนะครับ ผมมีเพื่อนหลายคนในสายอาชีพที่ตอนนี้ทำงานบริษัทตำแหน่งสูงลิบลิ่ว เงินเดือน 6 หลัก บางคนเป็นเจ้าของกิจการ บางคนเป็นระดับหัวหน้าภาคในวิทยาลัย และบางคนก็เป็นผู้รับเหมาเงินล้าน ในขณะที่คนรู้จักที่จบมาจากสายสามัญของผม บางคนรับราชการตำแหน่งสูงๆ บางคนก็ทำงานบริษัทต่างประเทศเงินเดือนสูงลิบจนน่าอิจฉา บางคนทำงานวิจัยต่อในมหาวิทยาลัย ฯลฯ สรุปแล้ว ไม่ว่าจะเรียนอะไร สายไหน ก็มีโอกาสประสบความสำเร็จในชีวิตการทำงานได้ครับ ขึ้นกับตัวบุคคล สำหรับเรื่องนี้ผมยืนยันได้

ย้ำอีกที เรื่องที่ผมจะเล่านี้มาจากประสบการณ์ทั้งทางตรงและทางอ้อมของผมและเพื่อนๆ แน่นอนว่าชื่อคนที่อยู่ในเรื่องย่อมไม่ใช่ชื่อจริงแต่เป็นชื่อสมมุติ ดังนั้นหากชื่อตัวละครในเรื่องไปตรงกับใครก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ สถานที่ในเรื่องหากไปใกล้เคียงกับสถานที่ที่ใครรู้จักก็ขอให้เข้าใจตรงกันว่าว่าเป็นความบังเอิญนะครับ อย่าไปเสียเวลาเดาเลยว่าสถานที่จริงตั้งอยู่ที่ไหน เสียเวลาเปล่าๆครับ